زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان گذشت،باسر پیمانه شد
پ.ن:چرا انقد این غزل قشنگه(غزل شماره۱۷۰)
به امید روزی که:
گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت قطره باران ما گوهر یکدانه شد
پ.ن۲:جدیدا تو فاز مغبچه فرو رفتم. دی:
۲۷ آبان ۹۷