امروز نزدیکای یازده از خواب بیدار شدم و تا دوازده و نیم تو ربات‌های سکه جمع کن تلگرام چرخیدم.  فستینگ نبودم، دیشب ساعت یازده اینا یک بیدار تحریکم کرد شیرینی و حذف نکنم، منم رفتم اون شکلاته رو خوردم، اصلا بهم مزه نداد برا خودمم جالب بود. ساعت سه ناهارم و خوردم که بشه فستینگ ۱۶ساعته. 

چهارشنبه این هفته عمل بینی دارم، خیلی استرس دارم دماغم کج و خوکی بشه یا خیلی نازک دربیاد.

تا دوشنبه فستینگ ۱۸ ساعته مو ادامه میدم ولی دوشنبه و سه شنبه دیگه قند و شیرینی هم میخورم مشکلی پیش نیاد.

امروز رفتم دیت. موهام چرب شده بود، بزور فقط زیربغلمو شستم و پشمای دست و پامو زدم، موهامو بالایی بستم، یه رژ صورتی خیلی کمرنگ و یه ریمل کمرنگ زدم و پیراهن و مانتو چهارخونه مو پوشیدم و رفتم. رفتیم یه کافه که قبلا هم رفته بودیم ولی این دفعه صاحبش عوض شده بود. یه آیس موکا و موهیتو سفارش دادیم. یادم رفت بگم شکرنربزن، ی کوچولو خوردم دیدم خیلی شیرینه حالم بد شد. من موهیتو خوردم و اون آیس موکا. چهرش خیلی کیوت تر از قبل شده، نسبت به عید که دیدمش بزرگ تر شده بود، با این که ته ریش هم نداشت. یه تخته اونجا بود با کلی سرچ یاد گرفتمش و چیدمش ولی بازی نکرد عنتر، گفت من بلد نیستم! حیف که مژه های بلند و خال روی گونه و پیشونیشو خیلی دوست دارم وگرنه قهر میکردم.

از دیروز رژیم و ورزش و شروع کردم

فعلا که سه چهار روزه شیرینی نمیخورم مگه یکی دوتا شلیل و یه چصه هندونه کم شیرین باشه

فستینگ هم از دیشب شروع کردم، اصلا نمیدونم تا چی باید ادامه بدم، میتونم ی روزایی فست نباشم یا نه. یجوریه شاید ادامه ندمش.دیگه مثل پارسال چیت دی هم نمیذارم، واقعا خیلی بد بود هرروز کلی ورزش میکردم بعد تو یه روز اندازه کل هفته می‌خوردم. تهش چیت مِل بذارم این دفعه در حد کوکی و حلوا و بستنی و این چیزای کم

راستی دیروز ده دقیقه ورزش کردم بخاطر اون اسکوات های بدون وزنه، کون و رونم جوری گرفته که اصلا نمیتونم از صندلی بلند شم. شیش ماهی میشه از آخرین جلسه باشگاه میگذره، اونجا با وزنه ده کیلویی اسکوات میزدم آخ نمیگفتم. خیلی وقت بود بدنم اینجوری نگرفته بود.(آخرین بار بعد کنکور اولم بود)

راستی سه روز پیش وقتی داشتیم میرفتیم خونه داداشم، ی باشگاه دیدم، خیلی به خونمون نزدیکه در حد ده دقیقه راهه، سرکار که رفتم حتما میرم.:)

شاهنامه خوانی رو هم شروع کردم از پادکست امیرخادم گوش میکنم. الانم وسطای داستان فریدون هستم.

فعلا فقط زبانه که اعصاب من و خورد کرده. هرچی میخونم یاد نمیگیرم تو جمله سازی مشکل دارم احساس میکنم این ضعف فقط با کلاس و معلم خصوصی حل میشه.

از وقتی اومدم خونه نت ایرانسل اصصصلا آنتن نمیده، این شد که دیگه از نت نامحدود همراه اول بی بهره موندم و حتی یه فیلم هم ندیدم.

از ساعت هفت هشت تی وی و روشن میکنم و بین آی فیلم و تماشا کانال و عوض میکنم و تا ساعت یازده سریال ایرانی و یانگوم تماشا میکنم.

پارسال این موقع ها درحال پرخوری بودم فقط می‌خوردم و لاست تماشا میکردم، تا اینکه رفتم سرخرود و اونجا ی قلیون و چندتا نخ سیگار کشیدم، سینم خراب شد، بعدش مامان اجازه‌ نداد یه قطره روغن بره تو حلقم حتی ترشی و شیرینی هم قدغن شد. خیلی مقاومت کردم ولی مامان مث همیشه از من سمج تره، گفتم حالا که رژیمم اوکی شده ورزشم بکنم، یک سایزی کم کردم ولی اونجور نه.

ساعت خواب؟ برعکس پارسال که خیلی سعی داشتم ساعت ده یازده بخوابم چون هم از هفت هشت شب فستینگم شروع میشد هم اینکه میخواستم دوازده دیگه خواب باشم که هورمون رشد اون موقع ترشح بشه و اثرشو برام بذاره و صبح ساعت هفت و نیم هشت بیدار میشدم که تا ده فستینگم تموم بشه، جوری که دوست داشتم یه ورزشکار کامل باشم جالب بود. امسال اما میخوام شل کنم، واقعا خوشم نمیاد زود بخوابم، برا من که مشکل به خواب رفتن دارم خیلی استرس آوره اونجوری، الان ایده آلم اینه که تا دو سه شب بیدار بمونم و صبح ساعت ده یازده پاشم.

هوا؟ اونجور گرم نیست. زیادم آفتابی نیست. در حدی هست که بتونم تو اتاقم بخوابم.

شب اسکی با این که زیاد چیزی نخونده بودیم خوابیدیم، صبح که رفتیم، همه مارو تو اتاق کنفرانس قرنطینه کردن و استاد محمدی اومد اسم هفت نفر اول و خوند من هفتمی بودم، ایستگاه اولم کودکان بود همه سوالا رو دست و پا شکسته جواب دادم بعد که زنگ خورد رفتم ایستگاه استاد محمدی،ادم حاد ریه روآورده بود، اونجا همه رو باید مینوشتم، خودکار هم با خودم نبرده بودم از استادا می‌گرفتم، بعد رفتم واکسیناسیون بعد قلب بود، بعد تشخیص پرستاری بود(کریمی) بعد استاد محمودیان بود که سی پی آر و انبوه و لارنگوسکوپ رو مولاژ انجام دادم براش، اخری هم روان بود که از همه کیوت تر بود استاد امیری یه عینک خنگی زده بود خیلی کیوت شده بود سوالاش زیاد بود و سناریوش اندازه همه اون شیش تا سناریوهای قبلی روی هم خودش از سوال آخر شروع کرد بعد جوابشونو از روی سناریو برام میخوند میپرسید این الان چی میشه همون بنویس، اتاقش بوی سیگار غلیظی میداد بهش گفتم گفت حتما یکی از پسران سیگار کشیده بود که بعید هم نبود سه تا پسر تو این گروه بودن که همشون خ سیگاری بودن،‌اون استرس داشت زنگ نخوره من حالا هی چرت و پرت میگفتم:) خلاصه اینم تموم شد ومن و فاطمه رفتیم خونه. من چایی گذاشتم و بعد سریع شروع کردم به لکه گیری موکت هی میسابیدم عین اوشین، فاطمه هم اومد کمک کرد و بعد موهارو برداشتیم و جارو کشیدیم، این همه استرس برا اینکه پول موکت و آزمون نگیرن، واقعا تمیز شد فقط بعضی جاها رنگش پریده بود خلاصه اون شب موکت و ازمون تحویل گرفت قاسم کردی و من ی نفس راحت کشیدم. بعد یکم استراحت کردیم و من رفتم حموم و بعد یخچال و بالکن رو تمیز کردیم و ساعت چهار رفتیم بیرون، آخرین بیرون:( علیزاده و درویش کنار آموزش و پرورش منتظرمون بودن، وقتی سوار شدیم گفتن قبل شما سه تا دختره ازینجا رد شدن فک کردیم شمایین الکی با دوربین ادای عکس گرفتن درآوردیم:) هوا هم خ قشنگ بود ابری بود و خنک قبلش هم یه نمه بارون زده بود، رفتیم سمت گیلان، قرار شد بریم دریا، همینجوری رفتیم و رودسر و رد کردیم یه جا آورده درست کنار جاده ای که به چایسر می‌رفت یه فلافل وانتی دیدیم نشستیم رو میزش کنار جاده و ساندویچ کثیف خوردیم. بعدم رفتیم ساحل و بعدم رفتیم ایران کتان و بعدشم فروشگاه دایان و بعدم برگشتیم خوابگاه. اون شب آخرین شب خوابگاه شیلا بود، رفتیم پنکیک درست کردیم با فاطیما بعدم برگشتیم تو اتاق آهنگ گذاشتیم و رقصیدیم و گریه کردیم و هم و بغل کردیم. بعدم شیلا اتاقش و تحویل داد و خوابیدیم. چقد سر تحویل دادن داستان شد. زنیکه خوک همش می‌خواس عیب بذاره رو وسایل و موکت که پول بگیره ازمون. صبح قرار شد بریم دانشکده کارامون و بکنیم یکمی امضا جمع کنیم. ساعت هشت من بیدار شدم شروع کردم به آماده شدن و آرایش کردن، چون ساعت نه و ربع عکاسی داشتیم تا تموم بشه ساعت شد بیست دقیقه به نه، با فاطمه رفتیم دانشکده از دونفر امضا گرفتیم و برگشتیم سمت هتل، شیلا نیومد شبش دیر خوابیده بود. رفتیم عکسارو گرفتیم دوتا تکی و یه دوتایی با فاطمه و چندتا دسته جمعی گرفتیم. بعدش قرار بود بریم آرامش که من لباس بخرم هیچی نداشتم شب تو تالار بپوشم، شیلا هم میخواست دامن بخره. با فاطمه برگشتیم خوابگاه لباس عوض کردیم و رفتیم آرامش اونجا مهدیه و مهیاس هم اومدن، فاطمه داشت بال درمی‌آورد مهدیه رو دیده بود، تالا ندیدم کسی انققققدر خواهرشو دوست داشته باشه. یه یک ربع بعد شیلا اومد پیشمون من یه کراپ مشکی با آستین گیپور و پف دار خریدم از یقه کش میخورد میشد آورد روی بازو، این مدلی خیلی دوست داشتم، چون شونه هامم پهنه بهم میومد، یه کراپ دیگه هم بود استین کوتاه و سفید بود پایینش زنجیر جواهری شکل ریسه آویز میشد اونم خیلی قشنگ بود. قیمتشونم خوب بود 230تومن بودش. من تو کارتم 213 مونده بود چون تازه پول بلیط و ریخته بودم خالی شده بود، شیلا برام حساب کرد. سرظهر بود خیلی از مغازه ها یکی یکی داشتن میبستن، بعدم سریع رفتیم شیلا دامن کرم خرید و برگشتیم خوابگاه. تا رسیدیم سریع رفتیم کمک کلی وسایل جشن و بردیم پایین گذاشتیم، هندونه ها کلاه ها آب معدنیا ژله ها پنکیکا میوه ها. ساندویچا و بعد برگشتیم بالا شروع کردم جمع و جور کردن وسایلم، روز اول پریودیمم بود و از صبحم سرپا بودم. اماده شدیم من شلوار بگ مشکی شیلا رو ازش گرفتم با کراپم پوشیدم، هردوتا زنجیر سفید و طلاییمو هم انداختم، دستبندمم انداختم. گوشه چشممو با مداد مشکی و قهوه ای سایه زدم و با سایه کالباسی تیره فید کردم یه شاین هم وسط چشمم زدم، یه رژ کمرنگ کالباسی هم زدم که خیلی رنکشو دوست داشتم، شیلام وسایلشو جمع کرد و برد پایین باباشو شوهرعمش اومدن بردن و آخر لباسامونو برداشتیم و با اسنپ رفتیم تالار. راننده اسنپ همش به شیلا نگاه میکرد یعنی گردنشو خم میکردم! و برای اینکه ضایه نشه الکی سمت چپم نگاه میکرد الکی مثلا دارم اینه ها رو نگاه میکنم! تو ورودی تالار عکسامون چسبیده بود، عکسای کارآموزیامون. بعد از سلام علیک یا استادا رییس دانشکده اومد ی سخنرانی مزخرفی کرد و بعدم لوح گرفتیم ازشون و بعدم سوگندنامه خوندیم و یه کلیپی هم از عکسای قابل پخش نگاه کردیم و تمام. استاد یوسفی رو انقد بغل کردیم که خمیر شد😂 خیلی لاغر و خوشگل شد. حتی استاد فتوک هم مترو بغل کرد،استاد محمدی هم که نیومد :(. بعد یک ساعت و نیم تقریبا استادا و خانواده ها رفتن،پسرا از وقتی استادا بودن عرق خوردن و شروع کرده بودن پدر فاطیما که دید اینا دارن عرق میخورن عصبی شد و فاطیما رو همراه خودشون بردن،باهاش خدافظی کردیم و بغل و گریه و خلاصه بعدش آهنگ گذاشتیم و شروع کردیم رقصیدن و سوگند و الهیانم بودن، تاهشت و نیم تو تالار رقصیدیم. همه مست کرده بودن منم دلم خ میخواست فقط خجالت می‌کشیدم به درو گفتم گفت خودت به فلانی بگو بهت میده، نگفتم که خجالت می‌کشیدم. آخرین آهنگ آهنگ بخون غزل خدافظی و بود و چشم من،همه گریه کردیم خیلی خیلی زیاد باورم نمیشد که دارم با آدمایی که باهاشون زندگی کردم و هرروز باهم خوابیدیم و بیدار شدیم و غذا خوردیم و ... خدافظی میکنم، آخرین بار بود که داشتم میدیدمشون و میدونستم که دیگه قرار نیست حداقل تو یکسال آینده ببینمشون و این برام خیلی سخت و غمگین بود.هشت و نیم رفتیم یه ساحل خلوت، رعد و برق میزد و پس زمینه فوق العاده ای ایجاد کرده بود، پارتی اصلی اونجا بود، فقط خودمون بودیم و مهمونامون رفته بودن خوابگاه و خونه هاشون. اونجا بالاخره ی پیک رفتم بالا، یه سیگار هم درو برام آتیش زد، فاطی گفت تالا با ...(من) سیگار نکشیده بودم. انقد رقصدیم که نگو تا ده موندیم اخراش سه نفر از بچه ها آهنگ خوندن. همه برای آخرین بار از هم خدافظی کردیم. درو هم اومد و خدافظی کرد و حرفای قشنگ و آرزوهای خوب. ولی من فقط نگاش کردم و نتونستم حرفی بزنم. موقع برگشتن به ماشین بارون گرفته بود انکار با چشمامون هماهنگ بود. کنار ماشین به درو گفتم از داداشم بهم نزدیک تر بودی مواظب خودت باش بغلم کرد و منم بغلش کردم و زود سوار ماشین شدیم، شیلا بین راه پیاده شد که بره پیش خانوادش، ما رفتیم خوابگاه، علیزاده گفت برم بالا گفتم آره چون خیلی حالم بد بود پریود بودم، کمرم درد میکرد. درو گفت بنظرم همینجاها بزن کنار خدافظی کنیم، درست قبل دوربین پیاده شدیم و من علیزاده رو هم بغل کردم، بعدم درو و نمی‌خواستم بغل کنم فقط دوباره بهش گفتم واقعا از داداشم بیشتر دوست داشتم و ازون بهم نزدیک تر بودی که محکم بغلم کرد و طولانی خیلی گریم گرفت اینجا گفت قرار نشد گریه کنی دیگه و سرمم چندتا بوسید خیلی خیلی دلم براش تنگ میشه. رفتیم خوابگاه اتاق و تحویل دادیم و صبح همراه فاطمه یا اتوبوس برگشتم خونه.